Bij Rambo denken veel mensen gelijk aan Sylvester Stallone.
Maar ik had mijn eigen Rambo en wel in de vorm van een supermooie Bentheimer
Landschaap ram.
Nadat ik de opleiding tot schaapherder had afgerond heb ik veel
ervaring opgedaan in de praktijk met een kudde van 800 schapen. Uiteindelijk
ben ik in 2013 begonnen met mijn eigen kudde.
Het begon met de aankoop van elf Bentheimer Landschapen en deze kudde groeide langzaam uit tot rond de 100 schapen.
Rambo was er vanaf het begin bij en hij heeft voor een aantal mooie lammeren gezorgd. Bij de meeste kuddes gaat de ram dan na verloop van tijd weer weg, maar niet mijn Rambo.
Want Rambo was een superaantrekkelijke en sociale ram. Niet zo eentje die je de wei uit bokte, maar eentje die rustig naar je toe kwam als je de weide in liep.
Rambo en ik waren al vrienden, maar het moment dat Rambo écht mijn
maatje werd kan ik me nog heel goed herinneren. Het kwam nadat ik Rambo wilde
scheren. Ik ging naar de weide en begon met scheren, een pittige klus want
Rambo woog 115 kg. Scheren doe je altijd als het warm is, omdat de wol dan
makkelijker scheert, dus zowel Rambo als ik hadden het behoorlijk warm.
Toen we bijna klaar waren,
ik hoefde alleen nog zijn achterkant nog te scheren, had Rambo er geen zin
meer in en zette het op een lopen. Hij sleurde een stuk "broek"
achter zich aan. Na een aantal pogingen hem te vangen, zei ik: “bekijk het maar
Rambo, ik kom morgen wel voor je terug”, en ik ben naar huis gegaan.
De volgende ochtend kwam hij braaf naar me toegelopen, alsof
hij toch wel wist dat ik het goed met hem voor had. Met de wolschaar heb ik
het laatste stukje weggeknipt en klaar was hij!
Vanaf dit moment kon ik hem staand scheren en stond hij zo mak als een lammetje zonder halster of touw braaf stil. Ik kon hem dan heerlijk kroelen, want daar hield hij van.
Samen hebben we veel avonturen beleefd.
We hebben een heuse fotoshoot gehad voor een stoomtrein rapportage in ‘jaren
dertig stijl’.
We zijn naar de oogstdagen bij de graanmolen geweest.
Met kerst stonden we in de levende kerststal, meestal bij de
scouting.
Ook zijn we op een basisschool
geweest waar tot onze verbazing sommige mensen niet wisten dat schapen zo groot
konden zijn en waar moslimkindjes hun ogen uitkeken, zij hadden nog nooit een levend
schaap van dichtbij gezien.
We zijn op vakantie geweest naar Zandvoort aan Zee waar
Rambo mee liep in een kleinschalig begrazingsproject bij particulieren thuis.
Rambo is zelfs bij de AVRO/TROS geweest waar hij lekker gras
mocht eten, samen met zijn dames, rondom het mediagebouw.
Ook zijn we naar de keuring geweest waarbij Rambo als een
van de eerste Bentheimers in Nederland in het stamboek kwam. Daar ben ik nog
steeds erg trots op.
Rambo is in 2023 overleden en is 12 jaar geworden.
Samen hebben we veel avonturen beleefd. Ik weet zeker dat
niet veel mensen zoveel leuke herinneringen hebben aan hun ram.
Rambo was echt mijn knuffelschaap, mijn maatje!
Wil je meer lezen over Laura en haar schaapskudde? Lees onderstaande blog, waarin je een interview kan lezen met haar, voor 'De dag van het Schaap' in 2023. Een uniek kijkje in haar wereld!
|
