De Cheeta, of het jachtluipaard, is een katachtig roofdier en staat bekend als het snelste landdier ter wereld. Hij komt nog voor in Afrika en Iran.
Aantallen
Ongeveer 10.000 jaar geleden zijn cheeta’s door nog onbekende reden enorm gereduceerd, tot nog maar enkele tientallen individuen. Alle tegenwoordig levende cheeta’s, zelfs de dieren in Azië, stammen af van deze tientallen dieren. Ze zijn dus door een genetische bottleneck gegaan wat erg slecht is voor de genenpoel.
Leefgebied
Een paar honderd jaar geleden kwamen ze voor in heel Zuid-Azië, maar op een populatie van ongeveer 50 exemplaren in Iran na, zijn ze daar nu volledig uitgestorven.
Ongeveer 70 jaar geleden is de laatste cheeta in India doodgeschoten door Britse kolonisten. De jacht bracht een einde aan een lange geschiedenis waarin de cheeta erg belangrijk was voor India. De cheeta was verweven in hun cultuur. Op scholen worden nog steeds liedjes gezongen over de cheeta.
Ook in Afrika verminderen de aantallen drastisch omdat
grote delen van hun leefgebied in gebruik genomen worden door de mens, voor veeteelt.
Er ontstaat ‘fragmentatie’ van hun leefgebied, wat betekent dat ze niet meer van het ene naar het ander gebied kunnen lopen om hun eigen territorium te vinden. Telkens stuiten ze op hekkenwerken of mensen.
Er leven in Afrika nog ongeveer 7000 cheeta’s.
Inteelt
Als gevolg van geografische isolatie (door wildparken begrensd met hekken) neemt inteelt toe. Tekenen hiervan zijn afwijkingen aan de kaken en aan de staart (kinked tail).
Cheeta's zijn genetisch zo vergelijkbaar dat bij experimenten wederzijdse huidtransplantaties van niet-verwante cheeta's door het immuunsysteem van de ander werden geaccepteerd.
Status
Deze dag is speciaal
om aandacht te vragen voor de Cheeta omdat deze op de lijst van de IUCN als
Kwetsbaar (VU) wordt aangegeven. Lees meer over de categorieën in onderstaande blog.
|
Bescherming
De cheeta is overal beschermd. Er mag dus niet op gejaagd
worden, en het is overal strafbaar om pups, huid of andere delen van de cheeta
in bezit te hebben.
Veelal worden ze beschermd in nationale parken en
natuurreservaten. Echter is daar de sterfte onder welpen extreem hoog (90%)
omdat de nabijheid van grote roofdieren groter is dan in niet-beschermde
gebieden.
Aan de andere kant is het leven voor volwassen mannetjes cheeta’s moeilijk in niet-beschermde gebieden. Deels als gevolg van territoriale conflicten met concurrerende groepen mannetjes. Sterfte onder volwassenen is een van de belangrijkste beperkende factoren voor de groei en overleving van de wilde cheetapopulatie.
Zoals je leest is het probleem waarmee de cheeta wordt geconfronteerd complex en veelzijdig. Er zijn verschillende initiatieven om de soort te beschermen en om de groei van de populatie te bevorderen. Zo is er een kweekprogramma opgestart in Zuid-Afrika en er zijn wereldwijd dierentuinen die meehelpen om de cheeta weer in aantallen toe te laten nemen. Ook probeert India de cheeta weer te herintroduceren door Afrikaanse exemplaren naar daar te halen. Maar dat loopt erg moeizaam.
De Beekse Bergen
Safaripark De Beekse Bergen is stamboekhouder van de cheeta.
Dit betekent dat het Europese fokprogramma (EEP) voor cheeta’s vanuit de Beekse
Bergen wordt gecoördineerd. Zo mag het Safaripark bijvoorbeeld voor alle cheeta’s
in Europa bepalen welke bij elkaar mogen om jongen te krijgen en mogen ze
advies geven over welke cheeta’s zouden moeten verhuizen naar andere
dierentuinen.
Dus ga vooral een keertje naar Safaripark De Beekse Bergen en draag daarmee je steentje bij aan het behoud van de prachtig mooie, elegante cheeta!
|
Onze artikelen kunnen affiliate links bevatten. Als je op een dergelijke link klikt en vervolgens een product of dienst aanschaft, ontvangen wij een kleine commissie zonder dat dit jou iets extra's kost. Dankzij jouw hulp kunnen wij ons mooie magazine blijven publiceren.
